Het leuke is, dat je voor deze techniek borduurpatronen of voorbeelden van strijkkralen kunt gebruiken. En dan zijn de mogelijkheden ineens eindeloos. Eén nadeel heeft de C2C steek wel: het wordt gauw een wirwar van draden, dus bij veel verschillende kleuren.... een gróte wirwar. Wel jammer, maar mij weerhoudt het er niet heel erg van om hier en daar wat leuke patronen uit te proberen. Ik ben begonnen met een vrij eenvoudig figuur: een uil.
Wie mijn blog volgt, weet dat ik bijna altijd (of in ieder geval heel veel) met katoen haak. Bij C2C vind ik zelf acryl wat geschikter; de techniek komt wat meer tot z'n recht en het resultaat is dan ook veel mooier.
Dit keer geen slinger en ook geen kussen, maar een wandhanger. Omdat haakwerk meestal de neiging heeft wat te krullen en te trekken, heb ik het wel eerst op een (mintgroene) stof genaaid, zodat het enigszins in vorm blijft; ook niet helemaal, maar wel beter dan zonder een 'steuntje'. De stof heb ik gelijk ook gebruikt om ophanglussen te maken die ik dan met een bijpassend knoopje een accentje heb gegeven.
Een witte houten roe dan om 'm aan op te hangen en (j)oehoe.... klaar is de wandhanger!
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten