Mochilla

Haken blijkt heel veel meer mogelijkheden te hebben, dan je zou denken. Hoewel ik graag de uitdaging met een ingewikkeld patroon aan ga, blijf ik qua technieken vaak toch bij de vertrouwde vasten en stokjes (met alle varianten hierop). Ik vond het dan ook leuk dat een paar dames van mijn haakgroep voorstelden om naar een mochilla workshop te gaan. Een totaal andere techniek met een totaal ander effect. Het duurde even voordat ik deze techniek onder de knie had, maar: het eerste werkstuk hiermee is klaar.

 

Als kritische haakster zie ik wel nog wat verbeterpunten, maar het begin is er. En zoals wel met meer dingen, is het een kwestie van vooral (veel) doen om een nieuwe vaardigheid goed onder de knie te krijgen.

 

Met deze tas begonnen we bij de bodem. Alleen dat al was een hele uitdaging: naast de kleurwissel moest je nl. ook nog eens per toer meerderen.

 

 

Het oorspronkelijke patroon was in 8 kleuren. Zelf vond ik dat te druk en heb ik me beperkt tot 4 kleuren, waar ik, gezien de wirwar aan draadjes, achteraf extra blij mee was.

Als je de tas sluit, zie je de het patroon niet helemaal en vallen de hartjes helaas een beetje weg.

De tas sluit je door middel van een (zelf gedraaid) koord door de gehaakte knoopgaatjes en uiteraard zit er een (gehaakte) band aan waarmee je de tas om je schouder hangt.

Al met al dus een hele geslaagde workshop.

 

Ingrid