29 juli 2014

Keigoede vakantie

Het heerlijke van vakantie is, dat je bepaalde dingen los kunt laten en dat je voor andere dingen dan juist weer tijd, gelegenheid en inspiratie krijgt. Zo was ik al een hele poos op zoek naar kiezelstenen voor wat haakprojectjes. De kiezelstenen ben ik nooit ergens tegengekomen, dus van de haakwerkjes is het ook niet gekomen.


Afgelopen vakantie waren wij echter in het mooie Allgäu (Duitsland) vlakbij de rivier de Iller. En daar lagen ze. Zomaar. Dé geschikte kiezelstenen.


Meer dan genoeg. Niet alle vormen en maten waren geschikt, dus het was nog wel even zoeken. Maar dat was absoluut geen straf. Lekker struinen tussen de stenen terwijl het water verfrissend aan je voorbij stroomt.


Uiteindelijk heb ik deze stenen meegenomen en wilde natuurlijk ook gelijk beginnen met haken.

 
Het katoen dat ik van thuis had meegenomen was echter te dik om een mooi effect te krijgen. In een van de plaatselijke supermarkten verkochten ze echter mooi dun garen in verschillende kleuren en ik heb gelijk ook een hiervoor geschikte haaknaald (nr. 2) erbij gekocht.
Eindelijk kon ik dan aan de slag.
 


Daar ik geen patroontjes had, was het even zoeken naar de juiste steken en combinaties. En dan moest het natuurlijk ook nog eens om de verschillende afmetingen van de stenen passen.


 
Uiteraard heb ik gekozen voor pastelkleurtjes, zo passen ze ook leuk in onze huiskamer.
 
 
 
 
Ondertussen zijn we alweer een paar dagen thuis. Ik heb nog wat stenen over en meer dan genoeg garen, dus ik ga er nog wel even mee door.
 
Dat jullie ook maar een keigoede vakantie mogen hebben!!
 

 
 

5 juli 2014

Drie in de pan

Tijdens het opruimen kom je wel eens van die dingen tegen, waar je zo een, twee, drie niet weet wat je er mee moet. Zo ook met deze mooie pan. Om 'm nou voor het koken te gebruiken, daar vond ik 'm niet meer helemaal geschikt voor. Maar om 'm dan maar weg te doen, vond ik toch wel zonde. Deze pan is tenslotte zo'n 50-60 jaar oud en daarmee best wel uniek. Zoveel exemplaren kom je er tegenwoordig ook niet meer van tegen.


Ik wilde al een hele poos een keukenkruidentuintje, maar had totaal geen idee hoe ik dat nou een beetje leuk kon vormgeven, ook gezien de beperkte ruimte in onze keuken. Toen dus deze pan in beeld kwam was het idee geboren!


We kochten drie kruidenplantjes: basilicum, peterselie en bieslook. En die pasten (weliswaar met een beetje moeite) precies in de pan. Drie in de pan dus.


En zo ontstond dan mijn eigen unieke kruidentuintje.


Lekker (en) makkelijk. Ode aan deze oude pan!
 
Fijn weekend!
 

 
 

1 juli 2014

Reisverhalen

Als koffers konden praten, zouden ze heel wat te vertellen hebben. En naarmate de koffer ouder is, des te meer. Ondanks dat deze koffers de laatste jaren 'met pensioen' waren (lees: ongebruikt bij mijn ouders op zolder stonden) zouden ze zeker meer dan genoeg verhalen te vertellen hebben.


Ik weet nog wel dat deze koffers in mijn kinderjaren alle vakanties van ons gezin meegingen. Een paar verhalen zou ik dus wel weten. Maar deze koffers zijn een stuk ouder dan ik, dus ze hebben vast ook veel verhalen die ik niet ken.


Zo vraag ik me bijvoorbeeld af hoe en wanneer deze sticker uit Wenen op de koffer terecht is gekomen.


Mijn vader reisde voor zijn werk vaak naar landen over de hele wereld, zoals China, Israël, Amerika e.d. Van deze reizen zaten nog KLM stickers op twee van de koffers. De koffers hebben dus ook nog eens veel van de wereld gezien.


Helaas geven de koffers niet meer prijs dan hun gebruikssporen en zullen we de meeste verhalen daardoor nooit horen.


Wat dan wel leuk is, is ze eens goed van dichtbij te bekijken. Ze zitten zo vol met leuke details. Alleen de sluitingen al zijn zo mooi. Een van de koffers heeft zelfs nog twee riemen. En de hoeken van de koffers (die het meeste te verduren krijgen) zijn ook zo mooi verstevigd. En wat te denken van de binnenkant. Helemaal passend bij de buitenkant. Zo mooi. En met heuse scharnieren, zodat de deksel mooi open blijft staan en niet onbedoeld dicht valt.
Maar meer dan dat geven deze koffers helaas niet prijs.


Hoewel de koffers al heel lang met pensioen waren (ze zijn ooit voor veel modernere exemplaren ingeruild), zijn ze vandaag aan een nieuwe carrière begonnen. Zelf had ik er helaas geen plaats en bestemming voor, dus heb ik ze verkocht aan een mevrouw die met poppenhuizen en miniaturen op beurzen staat. Ze gaat de koffers hiervoor gebruiken. Fijn dat ze hiermee een nieuwe bestemming hebben gevonden en dat ze op hun oude dag weer nieuwe reisverhalen gaan 'schrijven'.


En ik? Ik heb deze mooie foto's én hele mooie herinneringen aan lang vervlogen tijden. En een beetje weemoed zal altijd wel blijven....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...