29 november 2016

Aftellen

Ieder jaar overvalt het me weer een beetje! Dat kerst dichterbij is dan je denkt (of voelt). Pakjesavond moet tenslotte nog komen. Maar de adventstijd begint altijd wel al vóór het sinterklaasfeest. Dus hoogste tijd om aan adventskalenders te beginnen. Een beetje inspiratieloos ben ik even gaan googelen voor wat ideetjes. En zowaar vond ik iets wat snel én simpel te maken leek. Snel viel dan al gauw tegen met 2x24 pakjes inpakken....!! Maar goed, het resultaat mag er best zijn.

 
In eerste instantie was het de bedoeling om voor dochterlief, die op zichzelf woont, een adventskalender te maken. Maar waarom niet dit jaar ook een voor zoonlief die nog in Hotel Mama woont? De kalender van dit jaar is tenslotte niet echt meisjesachtig. En qua leeftijd: ach, je bent nooit te oud om tradities in stand te houden (de kinderen zijn tenslotte met de adventskalendertraditie opgegroeid).

Even zoekend naar hoe ik de kalenders zou gaan uitwerken, ben ik begonnen met het verzamelen van spulletjes. Een aantal dingen nieuw, zoals het inpakpapier, chocolaatjes en kersthangers (helaas maar 1 stickervel, daar het idee van 2 kalenders pas later kwam). Maar ook een paar dingen van zolder: kerstballetjes én de kerstboompjes die de kinderen vroeger op hun kamer hadden staan (hoe hip blijken deze nog steeds). En dan natuurlijk twee hangertjes uit de kledingkast geplukt om alles aan te kunnen hangen.

 
En zo maakte ik dan 48 pakjes. Het stickervel eerlijk om-en-om verdeeld. In elk pakje een kersthanger om in het kerstboompje te hangen (en in sommige pakjes ook nog een chocolaatje, want voor snoepen ben je tenslotte ook nooit te oud).

 

De pakjes heb ik daarna in willekeurige volgorde aan de hangertjes gehangen. De 24 kreeg een prominente plek.
 
 
De kalenders hangen inmiddels op hun plek.
 
 
Donderdag kan het aftellen dan beginnen....!!
 
Ingrid

20 november 2016

Slingerende beesten

Altijd als je denkt dat je (even!) geen inspiratie hebt, komt er dan toch iedere keer weer 'zomaar' iets op je pad. Zo zag ik pas een leuk patroontje van een vosje en voilà... er ontstond spontaan het idee om deze te gebruiken voor een slinger. Zo gezegd, zo gedaan.


Het originele patroontje moest ik wel hier en daar wat aanpassen om te voorkomen dat het een weldoorvoede vos zou worden....!

 
Daar gehaakte slingers niet al te lang kunnen in verband met het gewicht (katoengaren is nl. een stuk zwaarder dan katoenen stof), maak ik ze bij voorkeur niet langer dan 1,5m. De vossenslinger is zelfs maar 1m lang geworden. Leuk dus om in een babykamer op te hangen. Boven de commode of voor het raam (tip: als een raam te groot is, kun je er ook zuignappen op plaatsen, zo past een slinger altijd!).
 
 
En zoals het de afgelopen tijd wel vaker gaat, inspireren bepaalde ontwerpen tot nieuwe of varianten hierop. Zo kreeg ik kort nadat ik de vossenslinger af had, de vraag of ik ook een slinger met panda's kon maken. Met witte en mintgroene vlaggetjes. Een 'uitdaging' die ik graag aanging. En een uitdaging werd het zeker: ik kon nl. helemaal nergens een geschikt patroon van een pandahoofdje vinden en ben ik dus maar zelf in de haakpen gekropen. En zoals je ziet is het me zowaar gelukt (en dat voor iemand die helemaal niet goed is in het zelf patronen maken).
 
 
Dit slingertje mocht met vijf vlaggetjes zelfs nog iets korter worden dan de vosjes slinger (klanten krijgen bij mij altijd alle vrijheid hun wensen kenbaar te maken en indien mogelijk, voldoe ik daar natuurlijk graag aan!).
 
 

Wat een feest weer om mooie slingers aan mijn assortiment toe te kunnen voegen.
 
Ingrid

17 november 2016

Een zak vol

Nee, niet de zak van sinterklaas, zoals je in deze tijd van het jaar zou vermoeden. Nee, hier gaat het nu eens niet om een jute maar een papieren zak. Gekocht op de Winterfair op Paleis Het Loo, waar ik gisteren een hele leuke stand tegenkwam met nog leukere spulletjes, waaronder dus papieren zakken. En dan geen wegwerpzakken, maar hele mooie, decoratieve. Het soort waar je hebberig van wordt en waar je keuzestress van krijgt. Ik heb er uiteindelijk een uitgezocht. Heel bescheiden, de kleinste maat (jaja, ik wist me in te houden...) mét een lieve uil.

 
Daar ik vandaag een bestelling letterkussens op de post moest doen, heb ik deze nog gauw even gebruikt om de zak te fotograferen.
De zakken zijn er in 2 maten. Deze is 20x27cm en de grote 50x80. En die is natuurlijk nóg praktischer. Daar kunnen honderden legosteentjes in of tientallen knuffelbeesten of...!!
 
 
En de afbeeldingen, zó divers: veertjes, berengezichtjes, rendieren, sterren, cactussen enz.enz. Maar ook leuke teksten, zoals fragmenten uit sinterklaasliedjes of met de groeten van sint en piet. Echt zó leuk. En wat goed hè, dat ik onder deze omstandigheden 'alleen maar' deze zak heb meegenomen.

 
Helemaal in de ban van papieren zakken, ga ik er eens op broeden of en hoe ik die met mijn eigen producten kan combineren of ze er op z'n minst aan kan linken. Ze zijn té leuk om niets mee te doen, toch?
 
Ingrid

1 november 2016

Tipi(sch)!

Hoewel ik heel graag op bestelling werk, vind ik het af en toe toch wel leuk nieuwe ideeën uit te werken. De bestellingen beperken zich vaak tot het huidige assortiment en dat wil ik dan graag ook af en toe uitbreiden. Helaas was hiervoor, door de vloedgolf aan bestellingen de afgelopen periode, weinig tijd. Nu het even rustiger lijkt (lijkt, want er zitten alweer wat bestellingen in de pen..), heb ik de gelegenheid maar even waargenomen om wat nieuws uit te werken. Tipi's zijn het geworden. Dé indianentent. Je ziet ze momenteel regelmatig voorbijkomen, dus leek het me leuk om hiervan een eigen uitvoering te maken.


Kort geleden vond ik mooie stof, waarvan ik toen nog niet wist wat ik ervan wilde maken. Ik kon deze stof écht niet laten liggen en ik wist dat er 'vanzelf' wel een idee hiervoor voorbij zou komen. De tipi's dus.

 
Op de een of andere manier móet ik kussens altijd in tweevoud maken. Geen idee waarom, maar ook in dit geval ontstond er hierdoor wel weer een mooi setje.
 

Net als met de wolken kussentjes, heb ik ook hier de voor- en achterkant verschillend gemaakt. Bij deze kussentjes geeft het ook nog een grappig effect: daar de 'ingang' van de tipi dezelfde stof heeft als de achterkant.
 
 
Volgens mij heeft een echte tipi vier tentstokken, maar ik heb me toch beperkt tot drie. Gewoon, omdat ik dat optisch mooier vond.
 
 
 
En echt tipi(sch): het vrolijke setje staat vast mooi in een op een bed, op een plank, in de vensterbank of...?!

Ingrid

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...