Iets waar je als toerist echt niet omheen kunt, zijn toch wel de gondels. Zelf hadden wij het bedrag van ca. 100 euro er niet voor over, maar dat nam niet weg dat we zeer onder de indruk waren van de gondeliers. Zij het met een flinke knipoog. Kortom: het leven van een gondelier in een notendop.
Fluitend...!!
Even what's appen?!
Siësta!!
Het nieuws van vandaag?!
Het nieuws van gisteren (krant)?!
Hoewel je door de drukte geneigd bent alle smalle straatjes snel door te lopen, is het toch de moeite waard om hier en daar bij een etalage of een stalletje stil te staan.
Deze typische Italiaanse hoeden worden in Ecuador gemaakt. Je had ze voor 200 maar ook voor 2000 euro!!! Durf dan maar eens thuis te komen met een hoed van 15 euro van de souvenirkraam op de hoek.
Maar natuurlijk waren er ook etalages met diverse Italiaanse lekkernijen.
Maar mijn hart gaat toch altijd sneller slaan bij het zien van echt handwerk. Zo hing deze gebreide jurk in de wolwinkel met de mooie naam Lellabella .
Wil je dan toch een glimp opvangen van het 'echte' leven van de Venetianen, dan is het absoluut de moeite waard om door achterafstraatjes te lopen. Deze foto met de Venetiaanse dame spreekt dan ook voor zich.
Moe van het vele lopen (veel andere mogelijkheden om je voort te bewegen heb je dan ook niet in Venetië) maar zeker ook onder de indruk van deze bijzondere stad zijn we inmiddels weer thuis in het besef dat niet alleen onze vakantie is afgelopen, maar dat ook de zomer langzaam maar zeker haar einde nadert. Voorlopig gaan we nog even nagenieten van ons tripje samen. En dan natuurlijk wel met hét volksdrankje van de Italianen: Aperol.
Salute!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten