6 januari 2015

Papa's bankje

Soms geeft het leven je onverwacht een 'knipoog'. Iets waar je niet naar op zoek was en daarom ook niet verwachtte, maar absoluut kostbaar.
Zo ook met het bankje van Lellabella, gemaakt door mijn vader. Mijn vader die het afgelopen jaar is overleden en waar ik altijd bij terecht kon voor een klusje of technisch advies. Dus in heel veel opzichten een gemis.
Maar dit bankje was niet gemaakt voor mijn gehaakte poppen, want die had ik toen nog niet. Nee, mijn vader heeft dit gemaakt als model voor een kinderbankje voor mijn webwinkel, waarvan hij er later twee heeft gemaakt.

Dit bankje stond nu dus al een poos ongebruikt op zolder, totdat ik zomaar ineens (was het inderdaad 'zomaar ineens'?) het idee kreeg dat het wel eens perfect zou zijn voor Lellabella en Giovanni. En inderdaad: helemaal perfect.
Mijn vader heeft dit resultaat weliswaar nooit gezien maar toch voelt het als een laatste gezamenlijk project. Een onverwachte, hartverwarmende knipoog dus.

 
Omdat ik al die tijd geen bestemming voor dit bankje had, heb ik er ook niets mee gedaan. Maar nu vond ik dat het toch wel geverfd moest worden.
 
 
En ja, een kussen moest er ook op. Gehaakt... en dan wel in granny squares.
 
 
 
En zo mocht het bankje, het laatste gezamenlijke project van mij en mijn paps, van zolder naar de huiskamer verhuizen.
 
 
Dat zo'n 'eenvoudig' bankje zoveel emoties en herinneringen los kan maken...!! Voor mij is het daarom ook meer dan alleen maar een bankje. Ik koester het, samen met alle fijne herinneringen aan mijn geweldige paps.
 
 
 
 

 

2 opmerkingen:

  1. het is prachtig!!!
    Koesteren!
    En staat prachtig

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Annette, ik ben er zelf ook heel blij mee en koesteren zal ik het zeker.
    Groetjes, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...